DNA-Analyse en ouderschapscontrole
DNA is de drager van erfelijke informatie. Elk individu (behalve identieke tweelingen) heeft DNA dat op een andere manier is samengesteld, en dus ook genetisch bepaalde kenmerken op een andere manier tot uiting laat komen. Elk individu heeft dus een unieke DNA-samenstelling, als het ware een bibliotheek van genetische informatie.
De wetenschap is in staat om van een individu een deel van deze DNA-bibliotheek te gaan ontleden, en er een panel van te maken. Op deze manier verkrijgt men dus een DNA-identificatie van het individu. We spreken over een ‘DNA-vingerafdruk’, die eigen is aan dit dier.
Ook voor de alpaca is het mogelijk om een DNA-analyse te doen en dus een DNA-vingerafdruk te registreren. Dit is een extra vorm van identificatie en registratie, naast het aanbrengen van een microchip of oormerk.
Het grote voordeel van DNA-analyse is dat de DNA-vingerafdruk van het dier kan worden vergeleken met dat van vader en moeder. Zo wordt geverifieerd dat het desbetreffende dier wel degelijk een nakomeling is van de aangegeven ouders. Dit wordt dan ook in het DNA-stamboek weergegeven.
Om een ouderschapscontrole te doen van een bepaald dier met de vader, is het om betrouwbaarheidsredenen ook noodzakelijk om de ouderschapscontrole met de moeder te doen. Indien enkel een ouderschapscontrole met de moeder is gewenst, dan hoeft men enkel een staal van het dier zelf en van de moeder in te dienen.
